De Koningin Wilhelminaschool is gebouwd in 1923. Dit jaar bestaat onze school dus maar liefst 100 jaar! Er is in de afgelopen jaren veel veranderd: van 'Parkwegschool' en A- en B-school naar les bij de leraar thuis in de oorlog. En van vorming van de basisschool, een aan- en verbouw van het pand en heel recent nog de verbouwing van het schoolplein.
Duik in de geschiedenis van onze school...
Als je op de Kerklaan loopt en een beetje omhoogkijkt, zie je ineens in de gevel van een schoolgebouw een tegel zitten. Daarop staat de naam ‘Koningin Wilhelminaschool voor L.O. en U.L.O’. In dat gebouw is alles begonnen. Eerst werd er in het jaar 1902 een U.L.O- school opgericht. Dat zouden we tegenwoordig een VMBO noemen. De docenten aan die school verdienden toen per maand ongeveer 68 gulden (31 euro). Dat is tegenwoordig nu heel wat meer! Ook toen betaalden de ouders een soort schoolgeld. Dat was ongeveer 50 gulden (23 euro) per jaar per kind.
Langzamerhand ontstond het plan om ook een school op te richten voor kleinere kinderen van 6 t/m 12 jaar. Een nieuwe Lagere School, zoals dat toen genoemd werd, maar wel met dezelfde naam: ‘Koningin Wilhelminaschool’. Op 1 september 1923 werd het nieuwe gebouw geopend. Omdat de Prof. Röntgenstraat nog ‘de Parkweg’ heette, hoor je oude mensen nog wel eens spreken over ‘de Parkwegschool’. In het eerste jaar zaten er 270 leerlingen in zeven lokalen. Er bestond namelijk maar één verdieping. Per lokaal zaten er dus 38 of meer leerlingen in! Dat was in die tijd niet ongewoon.
Het eerste hoofd der school was mijnheer H. van den Ham. Hij was aan onze school werkzaam vanaf 1923 tot aan zijn pensioen in 1942. In zijn tijd zag de school er nog wel wat anders uit dan nu. Eerst was er maar één verdieping, maar doordat er veel kinderen bijkwamen, werd er snel een tweede verdieping opgebouwd. In 1929 waren er tien lokalen vol met 412 kinderen. Méér dan 41 kinderen in elke klas dus. Toch waren de klassen niet groter van maat dan nu. Dat zal wel erg vol geweest zijn, want ook de banken waren nogal fors van maat. In het jaar 1930 werd ons gymnastieklokaal gebouwd. Dat heeft er dus precies 60 jaar gestaan. En toen gebeurde er iets bijzonders. Men besloot om er twee aparte scholen van te maken: één beneden en één boven. Beneden kreeg de naam A-school en boven de B-school.
Mijnheer van den Ham bleef het hoofd van de benedenschool, die gewoon elk jaar op 1 september begon. De bovenschool begon elk jaar op 1 maart! Dat was voordelig voor de kinderen die net na 1 oktober zes jaar werden en dan een jaar moesten wachten om naar de Lagere School te mogen. Nu konden ze een half jaar later toch naar school. Bovendien hoefde iemand die bleef zitten, niet een heel jaar over te doen. Hij ging voortaan de trap op of af en om op de andere afdeling een half jaar over te doen.
Voor de bovenschool moest ook een Hoofd gevonden worden. Dat werd mijnheer K. Verhoeff. Hij was samen met mijnheer van den Ham Hoofd der School vanaf 1930 tot 1942 en daarna van 1942 tot 1964 alleen over de beide scholen, die wéér een grote school werden
In 1933 werd de kleuterschool opgericht. Er was voor hen geen apart gebouw en daarom werden de kleuters tijdelijk ondergebracht in het gymnastieklokaal. Pas in 1949 krijgen zij een eigen schoolgebouw. Dit gebouw is er inmiddels niet meer. De huidige kleuters zitten in de vernieuwde aanbouw.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd ons gebouw in beslag genomen door de Duitsers en als kazerne gebruikt. Op het mooie sportveld werd een enorme bunker gebouwd waarvan een groot gedeelte nu nog onder het voetbalveld verborgen zit. Op 17 april 1945 werd Apeldoorn bevrijd, maar ons schoolgebouw kon niet gelijk worden gebruikt. Twee jaar lang hadden de kinderen in groepjes één of twee keer in de week les gehad bij de leerkrachten thuis.
Op 6 mei 1946 was het gebouw weer geschikt voor de normale lessen. De school stroomde al snel zó vol dat er andere Koningin Wilhelminascholen gesticht werden. Met dezelfde naam dus! Dit was uiteraard erg verwarrend. Je moest heel goed het adres controleren of navragen om er zeker van te zijn dat je bij de juiste KWS was. Nú hebben deze scholen gelukkig andere namen, zoals De Korenaar en De Wegwijzer, want het was toch wel erg lastig met die verschillende KWS-en.
Ook vroeger waren er kinderen die niet goed konden werken in de volle klassen. Tegenwoordig heb je daar aparte scholen voor waar ze in kleinere klassen speciale begeleiding krijgen. In 1952 is dit eigenlijk in onze school begonnen met één leerling, die al gauw gezelschap kreeg van een heel groepje. Een van onze leerkrachten, mevr. A. Kluitenberg, gaf deze leerlingen op een bijzondere manier les. 's Avonds studeerde zij daarnaast pedagogiek en na enkele jaren was zij doctoranda in dit vak. Veel kinderen kennen haar van het 'ervaringshuis', waar zij onder de roepnaam 'Kluitje' de leiding had.
In 1964 nam mijnheer Verhoeff afscheid van onze school. Toen moest er dus een nieuw hoofd van de school gezocht worden. Dit werd mijnheer van Riel.
In ons land veranderde in die jaren het leven erg snel. Dat betekende dat ook op de scholen op een andere manier werd gewerkt en geleefd. Een school was er niet meer alleen om te leren (kennis op te doen) maar ook om te leven (samenwerken en een goede sfeer opbouwen). Als het niet alleen om kennis gaat, komen er ook andere activiteiten naar boven: de creatieve en sportieve zijden van de school traden meer naar buiten. Ook bij de KWS die toen regelmatig de krantenkoppen haalden door haar feestactiviteiten.
In 1985 trad een nieuwe onderwijswet in werking, waardoor er geen aparte kleuter- en lagere school meer zou zijn, maar één Basisschool. De titel 'Hoofd der School' werd veranderd in directeur. Tegelijkertijd werd er een adjunct-directeur aangesteld. De eerste die deze functie ging vervullen, was mevr. H.J. de Jong. Het samengaan van de twee soorten scholen betekende ook dat er een plan gemaakt moest worden om alle leerlingen in één gebouw te huisvesten. Daar was de school niet op berekend. In 1989 waren de tekeningen klaar voor een grondige verbouwing en in september van dat jaar werd er begonnen met de aan- en verbouw. Maandenlang gingen de leerlingen van groepen 3 t/m 8 met de bus dagelijks van Orpheus naar de noodopvang in Apeldoorn-Zuid. Op 23 april 1990 waren voor het eerst alle leerlingen samen in het vernieuwde gebouw.